Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Ο καθένας παίρνει ότι του αξίζει!!!!

Προσπαθώντας να βρω τον εαυτό μου και να βάλω σε μια σειρά τα πράγματα κόντεψα να χάσω ότι πιο πολύτιμο έχω. Πάντα πίστευα ότι ο καθένας μας παίρνει αυτό που του αξίζει. Το πίστευα πάρα πολύ και ήμουν υπέρμαχος αυτής της φράσης. Να που τελικά όμως αλλάζουν τα πράγματα. Τι κακό έχω κάνει για να αξίζω όλα αυτά? Ποτέ δεν ήμουν ο τέλειος άνθρωπος. Ίσως το μοναδικό σφάλμα που έκανα στην ζωή μου ήταν το ότι έδινα τα πάντα για τους γύρω μου. Και φυσικά άκουγα ‘πάντα’ το ευχαριστώ στο τέλος. Δεν θέλω να είμαι αχάριστος. Υπήρξαν και άτομα που μου φέρθηκαν κάλα. Τελικά παίρνει ο καθένας ότι του αξίζει? Δεν ξέρω πλέον τι και ποιον να πιστέψω. Όλοι κοιτούν τον εαυτό τους. Μήπως πρέπει να γίνω και εγώ έτσι τελικά. Μπα. Δεν μπορώ. Ήταν 2 δύσκολες μέρες αυτές. Κόντεψα να φτάσω στα άκρα. Έχασα το μοναδικό πράγμα που με διακρίνει. Το γέλιο μου. Έχασα κάθε διάθεση να κάνω τους γύρω μου να γελάνε. Κλείστηκα σε μένα. Χάθηκα απ όλους και απ όλα. Για πιο λόγο? Άξιζε? Τώρα που τα σκέφτομαι πιο ήρεμα τα πράγματα ,όχι. Δεν αξίζει. Τον λόγο δεν θα τον αναφέρω. Θα τον κρατήσω για μένα. Όπως κρατάω τόσα και τόσα. Πόσο πολύ πόνεσα. Αυτό αξίζω τελικά?? Τελικά παίρνει ο καθένας ότι του αξίζει ?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου